www.viribusunitis322012.fora.pl

Viribusunitis

Idąc Łobzowską w stronę dzielnicy Nowa Więś ( za czasów Austro-Wegier była to do 1910 roku osobna gmina) napotykamy po lewej stronie ulicy okazały neoromański kompleks klasztoru sióstr Karmelitanek, a w nim umiejscowiony centralnie Kościół Opieki św. Józefa. w Krakowie.
Jest to niewątpliwie jeden z najokazalszym i najpieniejszych zasbytkow sakralnych powstałych w dobie autonomii galicyjskiej.
Wybudowano go na terenie dawnej willi z ogrodem ( znajdującej się w bezpośredniej bliskości tzw. wału miejskiego i nieistniejącego już dziś fortu nowowiejskiego)ofiarowanej siostrom karmelitankom bosym w 1874 roku po ich wygnaniu z Poznania w czasie szalejącego tam Kulturkamfu i nacisku germanizacyjnego. W autonomicznej Galicji wygnanki przyjęto bardzo gościnnie i nie tylko udzielono im schronienia, ale staraniem najznakomitszych Polaków ówczesnej epoki (w tym ks. Władysława Czartoryskiego) ufundowano dla nich w Krakowie nową, godną siedzibą, co odbierano powszechnie jako wyraz sprzeciwu wobec akcji antypolskiej i antykatolickiej na terenie zaboru pruskiego.
Cały kompleks zaprojektowało dwóch czołowych krakowskich architektów owego czasu: Tadeusz Stryjeński i Franciszek Mączyński.
Dzieło zrealizowano w latach 1903-1905. Przepiękny neoromański obiekt zachwyca zarówno szlachetną linia kształtów, którą można nadal podziwiać, gdyż na szczęście nie zeszpeciła jej nowoczesna architektura otoczenia, wspaniałym portalem wejściowych chlubnie nawiązującym do romańskiego oryginału, jak i skromnym , lecz czystym stylistycznie wnętrzem i ołtarzem.

Cenny zabytek architektury ery autonomicznej odegrał też szczególną rolę w czasie I wojny światowej. Gdy w listopadzie i grudniu 1914 roku front przybliżył się do nadwaweskiego grodu i rozpętała się decydująca bitwa na przedpolach twierdzy - zaczęło brakować miejsc dla rannych w wojskowych i miejskich szpitalach. Wówczas siostry karmelitanki, ofiarowały rannym obrońcom miasta gościnę w murach niedawno ukończonego klasztoru otaczając ich (zgodnie ze swym powołaniem) troskliwą opieką. Wdzięczni ozdrowieńcy ufundowali figurę Matki Boskiej z Lourdes, która do dziś zachowała się w ogrodach klasztornych.

Podczas II wojny światowej , klasztor i kościół jako jeden z niewielu obiektów Krakowa padł w dniu 3 IX 1939 roku ofiarą barbarzyńskiego bombardowania ze strony Luftwaffe, co było najprawdopodobniej świadomym działaniem, gdyż był on jak wspomnieliśmy wybudowany jako symbol sprzeciwu przeciw akcji antykatolickiej i antypolskiej prowadzonej przez władze niemieckie w drugiej połowie XIX wieku.

Obrócony w ruinę obiekt przywróciły do dawnej świetności same siostry karmelitanki.

Z pewnością należy on do najważniejszych i najbardziej godnych zwiedzenia dzieł XIX wiecznej architektury Krakowa.