www.viribusunitis322012.fora.pl

turulmodar

Tadeusz Rozwadowski, (Tadeusz Jordan-Rozwadowski),
Urodził się w 19 maja 1866 roku w Babinie (powiat Kałusz). Po ukończeniu wiedeńskiej Wojskowej Akademii Technicznej był w latach 1886 - 1916 zawodowym oficerem artylerii w armii austro-węgierskiej. W latach 1896 - 1907 pełnił funkcje attache wojskowego armii austro-węgierskiej w Bukareszcie.
Wybuch wojny zastał go na stanowisku dowódcy 12 Brygady Artylerii w 12 "Krakowskiej" Dywizji Piechoty. Później dowodził 43 Dywizją Piechoty.Wyróznuił się w czasie bitwy pod Gorlicami za którą został odznaczony orderem Marii Teresy.
Zastował wówczas pioniersko nowy rodzaj natarcia ogniowego określanego Feuerwaltze, polegającego na ścisłym współdziałaniu piechoty z artylerią. Ciągle awansując dosłużył się stopnia Feldmarschalleutnanta (polski odpowiednik generała dywizji) w armii austro-węgierskiej. W 1916 roku przeszedł do służby w Legionach i robil dalszą kartierę polskich siłach zbrojnych. Od 26 października do 15 listopada 1918 był szefem Sztabu Generalnego z ramienia Rady Regencyjnej i organizatorem Wojska Polskiego, zaś od 22 listopada 1918 do 19 marca 1919, dowodził "Armią Wschód" na froncie małopolskim w wojnie polsko-ukraińskiej. Utrzymał Lwów, pomimo beznadziejnego położenia Polaków, atakowanych przez kilkakrotnie liczniejsze siły ukraińskie. Od marca 1919 do lipca 1920 stał na czele Misji Wojskowej w Paryżu, Londynie i Rzymie, m.in. na paryskiej konferencji pokojowej, gdzie zbliżył się politycznie do Narodowej Demokracji.

W najniebezpieczniejszym okresie wojny bolszewickiej był od 22 lipca 1920 szefem Sztabu Generalnego i członkiem Rady Obrony Państwa. Przypisywano mu opracowanie szcegółowego opracowania operacji warszawskiej, w czasie ktorej był faktycznie głownodowodzacym całością sił polskich po objęciu przez Piłsudskiego dowództwa 4 armii nad Wieprzem. W kwietniu 1921 został promowany na generała broni i przeniesiony na stanowisko Generalnego Inspektora Kawalerii, która zreformował w 1924 roku. Był wielkim zwolennikiem zmotoryzowania tej formacji i przezbrojenia kawalerii w broń pancerną. Jego koncepcje miały wielu zwolenników (Władysław Sikorski, Stanisław Sosabowski, Tadeusz Kutrzeba), lecz nie odpowiadały marszałkowi Piłsudskiemu. Za udział w wojnie polsko-bolszewickiej otrzymał Order Virtuti Militari(II i V klasy) oraz czterokrotnie Krzyż Walecznych.

Kres kariery Rozwadowskiego przyniósł Przewrót majowy 1926 roku. Dowodził wówczas wojskami rządowymi oraz pełnił funkcję wojskowego gubernatora Warszawy. Początkow jedynie zwolniony z funkcji, został następnie bezprawnie uwięziony pod fałszywymi zarzutami przez władze sanacyjne w Warszawie i Wilnie (do kwietnia 1927) oraz przeniesiony w stan spoczynku. Złe traktowanie w więzieniu, a nawet według niektórych badaczy podawana mu w trakcie przetrzymywania wolno działająca trucizna, przyczyniły się niewątpliwie do jego śmierci w dniu 18 listopada 1928 . Został pochowany na cmentarzu Obrońców Lwowa w kwaterze dowódców. Do dnia dzisiejszego nie został zrehabilitowany.